Terwijl we dit typen gaat de zon onder op het kleine eilandje in de Caribische zee waar we een nachtje verblijven. Het is enorm idyllisch, behalve de zeeëgels en niet zo tranquilo mensen dan. Een terugblik.
De vorige keer dat we schreven waren we op weg naar Medellin. De eerste drie dagen verbleven we daar in een AirBnB met dakzwembad, wat heel duur klinkt, maar dat verrassend genoeg niet was. Natuurlijk hebben we niet de hele tijd daar doorgebracht, want er is best veel te zien in Medellin. De grote held van deze regio is schilder/beeldhouwer Botero, van wie zo’n 15 beelden op een plein in het centrum te vinden zijn. Veel van zijn schilderijen hebben we ook kunnen bewonderen in het regionale museum, en verder hebben we nog het museum van de moderne kunst bezocht en een ‘walking tour’ gedaan. Vooral tijdens deze tour hebben we heel veel geleerd over de stad en Colombia in het algemeen.
Vervolgens zijn we twee nachtjes naar een schattig dorpje in de buurt gegaan (in de buurt is hier 2,5 uur met de bus). Dit dorpje, Guatapé, is voornamelijk bekend vanwege de rots die vlak daarbij in zijn eentje boven het landschap uittorent. Natuurlijk hebben wij deze rots beklommen, met als beloning een mooi uitzicht over de omgeving.
Na nog één nachtje in Medellin was het tijd voor onze vlucht naar Cartagena. Wat een wereld van verschil – vooral in temperatuur. Douches hebben hier aan de kust standaard alleen maar koud water, en je hebt altijd de keuze uit airconditioning of ventilator (als echte bikkels slapen wij natuurlijk met ventilator).
Het centrum van Cartagena is prachtig en fotogeniek, maar na een ochtendje rondlopen hadden wij het wel gezien. We besloten dus op de bonnefooi naar het strand te gaan, iets wat goed uitpakte omdat we een taxichauffeur tegenkwamen die ons heel goedkoop wilde brengen. Na een dag en nacht cocktails drinken op het strand keerden we weer terug naar Cartagena om het fort te bekijken. Echter, omdat we nog niet genoeg zand in onze backpacks hadden besloten we daarna af te reizen naar de Islas San Bernardo. Daar zijn we dus op het moment van schrijven, hoewel we op het moment van uploaden in Santa Marta zijn.
Nog iets leuks over de eilandengroep waar we ons bevinden: eiland Múcura is heerlijk rustig en een fijne plek om je handdoek uit te spreiden op het zand. Slechts 5 minuten met de boot verderop vindt men echter Santa Cruz del Islote, het dichtstbevolkte eiland ter wereld. Het heeft ongeveer de grootte van 1,5 voetbalveld en telt zo’n 1000 inwoners.
Na een nachtje in deze fotogenieke omgeving (inclusief lunch met kreeft) gingen we naar Santa Marta, waar we nu dus zijn. Geniet van de foto’s!
we houden wel wat bij 
Great blog. Hope you are well. Art
LikeLike